Suriname 2022 - Paramaribo

We verblijven van zaterdagavond 10 september t/m dinsdagochtend 13 september in de Holland Lodge in Paramaribo. We hebben een stadstour op zondag en een dolfijnentocht op maandag gepland en verder willen we de stad op eigen gelegenheid verkennen. De Holland Lodge is een eenvoudig 3-sterrenhotel op een kwartiertje lopen vanaf het centrum. De kamer was nogal saai met uitzicht op de gang en het binnenzwembadje. We kunnen er wel ontbijten, maar omdat de kok net vertrokken is, moeten we voor lunch en diner de stad in. Qua ambiance valt het een beetje uit de toon ten opzichte van de andere accomodaties die we hebben geboekt, maar uiteindelijk hebben we het toch wel naar onze zin hier.

We gaan nog met het licht richting Hotel Torarica, waar we pinnen en in een restaurantje kipsaté met patat eten. Het restaurantje met de naam Tangelo blijkt bij het grote hotel te horen. De saté en de patat smaken prima.
Om 20.30 uur zijn we weer op onze kamer, waar we internetten, lezen, en het verslag maken. Morgen weer vroeg op.

Zondag 11 september. Om 07.00 uur kunnen we ontbijten. We moesten gisteren precies opgeven wat we wilden eten, dus het is geen buffet. Dat geeft niets want het is nu precies genoeg en nog lekker ook.

Precies om 07.30 uur staat Randy van Orange voor de deur voor de stadstour. We gaan eerst naar de vogeltjesmarkt waar een veertigtal mannen met vogels in een kooitje twee aan twee de vogels tegen elkaar laten battelen. De vogel die in een kwartier de meeste slagen maakt, wint. Door het jaar heen is er een hele competitie. Er wordt gestreden in 4 categorieën. Ik had een bonte verzameling van vogels verwacht, maar in elke categorie zitten zo goed als allemaal dezelfde soorten vogels. Wel zo eerlijk, maar minder kleurrijk. Het is overigens vooral een mannending, hoewel er soms ook dames met een vogel het strijdperk betreden.

Daarna gaan we naar een traditionele Chinese markt. Leuk om veel foto’s voor het fotoboek en de site te maken met de gekleurde groentes, kruiden, vissen en andere lekkernijen.

Bij deze markt draait het vooral om de verkoop van verse producten en minder om er direct wat te nuttigen.

De markt wordt goed bezocht, maar er zijn geen drommen met mensen. Dat scheelt bij het maken van foto's.

Daarna volgt een modernere Chinese markt waar de nadruk meer ligt op het ter plekke opeten van het aanbod. We kopen er vers suikerrietsap, best lekker en zoet. De "apotheek" ziet er overigens niet zo modern uit. Met alle lades met handgeschreven opschriften doet het meer aan de 50-er jaren denken van vorige eeuw.

Daarna bezoeken we de Javaanse markt, ook met groentes en eten, maar ook kleding. Hele families zijn aan het shoppen en chillen met elkaar, erg gezellig. Zelfs de vogel in het kooitje gaat mee naar de markt.

Er is ook sap van de zuurzak te koop, maar Randy koopt voor ons mango- en passievruchtensap.

Dan gaan we naar het cultuurpark waar op zondagen een plantenmarkt is. Het is heerlijk in de schaduw onder de bomen en het is er lekker rustig .

Ze hebben er prachtige planten en ook veel orchideeën. Helaas niets om mee te nemen als souvenir.

We lopen ook nog een rondje door het park op zoek naar vogels. We zien Pale-breasted Thrush, Buff-throated Saltator, Gray-necked Wood-Rail, Tropical Kingbird en Kiskadee, maar die kan ik niet of heel slecht vastleggen. We moete het dus doen met een plaatje van een koppeltje Ruddy Ground Dove.

Het laatste onderdeel is een bezoek aan de Zoo. Het is er gezellig druk met families en veel kinderen. De Zoo is nog heel ouderwets met hokken van gaas, dus de kapucijnaap, het luipaard, de harpijarend en de ocelot zijn wel te zien, maar slecht te fotograferen.

De agouti zit als een van de weinigen niet achter het gaas, maar de briluil, de grijze buizerd, de rosse tijgerroerdomp en de otter zitten achter tralies.

We lopen langs de geelvleugelara en een hok met een blauw-gele ara. De Kwatta's of roodkopapen hebben een eigen eiland en zijn dus "vrij"te zien.

Om 12:00 uur is de privé-excursie afgelopen. We gaan eten bij ‘t Vat tegenover het Toraricahotel. Bami met kip, genoeg voor een weeshuis. De rest van de middag lezen we, kijk ik naar Feijenoord-Sparta, vul ik het formulier in voor Kabalebo en regel ik een dolfijnenexcursie voor morgen met Orange Jungle Tours.

Daarna even zwemmen en het verslag maken. In de avond gaan we weer naar Tangelo en eten pomkroketten en patat. We willen voor beiden een portie bestellen, maar gelukkig vragen we eerst hoeveel er in een portie zitten. Dat zijn er zes en ze zijn best groot. Dus 1 portie besteld en dat is meer dan genoeg. Als we thuis komen heb ik zo’n slaap dat ik direct op bed in slaap val. Dat wordt meer dan 10 uur slapen en dommelen. In de vakantie is dat best lekker.

Maandag 12 september. Het ontbijt is lekker en om 09.15 uur wandelen we richting centrum. We bekijken het fort Zeelandia en de gebouwen uit het koloniale tijdperk van de buitenkant. Het museum is nog niet geopend.

De gebouwen zien er hier nog goed onderhouden uit, in tegenstelling tot veel andere gebouwen in de stad, die behoorlijk vervallen zijn.

Het wachtgebouw van Fort Zeelandia.

We lopen nog een stukje langs de waterkant en zien een Yellow-headed Caracara met de kenmerkende witte vlekken op de vleugel hoog over vliegen bij de Surinamerivier.

We lopen terug langs het Onafhankelijkheidsplein met het presidentiële paleis.

Dan wandelen we door de palmentuin. De vele agenten vallen ons op, maar pas in de avond valt het kwartje waarom. Het blijkt dat premier Rutte twee dagen op bezoek is.

We komen langs Tangelo, dus drinken we daar cappuccino en nemen een Berlijnse bol, een gebakje en een kaasbroodje mee, zodat we voor de lunch niet terug hoeven. 

Daarna vermaken we ons bij het zwembad van de Holland Lodge met lezen, wat eten en af en toe proberen af te koelen in het lauwwarme water van het zwembad.

Om kwart over drie rijdt de taxi voor, die ons naar de pier van Leonsberg brengt. We zijn er ruimschoots op tijd, zodat we de activiteiten bij deze ferry terminal mee kunnen maken.

Tijdens het wachten zien we een verre kleinste strandloper, een zwarte gier, een Amerikaanse bontbekplevier met 3 kleinste strandlopers en een paar lachmeeuwen.

In de vlucht steltlopers determineer ik Least Sandpipers en White-rumped Sandpipers met rechts op de achtergrond Lesser of Greater Yellowlegs. (Met dank aan Dave de bevestiging )

Tegen vieren komt onze boot aangevaren en blijken we de enige twee passagiers te zijn, dus dat is prima. We steken de Surinamerivier over en gaan naar de monding van de Commewijnerivier . Onderweg zien we vissersschepen langs de kades liggen en passeren we Fort Nieuw Amsterdam waar een paar kanonnen nog aan de oude koloniale tijd doet herinneren.

We zien al snel twee dolfijnen. Dat worden er maximaal een stuk of zeven denken wij. De dieren zijn druk aan het vissen en komen dus maar weinig boven water. Desondanks kan ik een paar leuke plaatjes maken

Nieuw Amsterdam, gezien vanuit onze boot waarme we op dolfijnenjacht zijn.

Na een uur dolfijnen kijken, varen we naar plantage Werk en Rust waar we een korte wandeling maken. Links de boot waarmee wij hier zijn gekomen.

Plantage Werk en Rust ziet er goed onderhouden uit. De meeste mensen die hier wonen zijn Javanen die werken bij de grote zuivelfabriek in de buurt.

We wandelen over de plantage en plotseling zien we deze Lined Ground Snake het pad oversteken.

Daarna brengt de schipper ons terug naar Leonsberg waar de opgeroepen taxi net aan komt rijden. Op weg ernaartoe genieten we van de prachtige zonsondergang en de serene ambiance. We kregen tijdens het tochtje limonade, bier, bakabana en loempia, dus veel honger hebben we niet, maar we laten ons toch maar bij Tangelo afzetten.
Gina heeft vanochtend iemand hier nasi zien eten en dat zag er lekker uit. Er staat geen nasi op de kaart als we willen bestellen, maar als Gina vraagt of ze nasi kan krijgen, is dat geen probleem. Ze krijgt een heerlijk bord nasi voorgeschoteld en smult ervan. net als ik van mijn heerlijke kipsaté.
Terug op de kamer pakken we een tas in voor de trip naar Kabalebo,. We mogen namelijk maar 10 kg per persoon meenemen in het vliegtuig en laten morgen een groot deel van onze bagage achter in de Holland Lodge, inclusief de twee koffers. Daarna maak ik dit verslag en laad ik intussen op wat op te laden valt. Het is maar de vraag hoe vaak we stroom gaan hebben in Kabalebo, midden in de Surinaamse jungle.